Logarytmy i suwak logarytmiczny

W roku 1614, szkocki teolog i matematyk, John Napier, odkrył logarytmy, dzięki którym skomplikowane mnożenie można zastąpić prostym dodawaniem. Wprowadził też tzw. tabliczki Napiera. Bazując na jego dokonaniach, w roku 1622, William Oughtred stworzył suwak logarytmiczny, który jeszcze bardziej ułatwił wykonywanie obliczeń. Po pewnym czasie wynalazek ten został udoskonalony przez Wingete’a i Patridge’a. Suwak jaki znamy dzisiaj jest konstrukcją z 1850 roku. Stosowali go naukowcy, fizycy, matematycy, astronomowie, żeglarze, uczniowie. Wyparły je dopiero kalkulatory w latach 70-tych XX wieku, ponieważ były prostsze w obsłudze i miały większy zakres wykonywania działań.

"Suwak logarytmiczny jest złożony ze stałej części, która jest linijką, wysuwki, która porusza się po linijce po jej wyżłobieniach oraz okienka ruchomego ze szkiełkiem. Na szkiełku są zaznaczone rysy: jedna albo trzy. Na korpusie suwaka jest naniesiony zespół podziałek odpowiednio powiązanych. Podziałki znajdują się na górnej części linijki. Na suwaku jest siedem podziałek : A, B, C, D, I, K, L."

źródło: bryk.pl

kadr z filmu "Apollo 13" przedstawiający kontrolera lotów przy pracy.
Zwróć uwagę co przed nim leży.

Dokładność obliczeń wykonywanych za pomocą suwaka jest zależna od precyzji jego wykonania i umiejętności użytkownika. Im jednak dłuższa skala, tym większa dokładność odczytu. Dla standardowego suwaka o długości 25cm, błąd wynosi 0,1 % odczytywanej liczby.

Przykład rachunku